W pamięci markowian i dokumentacji fotograficznej zachowały się „dziady weselne”.

Dawniej „dziad”   weselny występował na każdym weselu konno.  Zarówno koń jak i jeździec byli przebrani. „Dziad”   ubierał się zwykle w stare, zniszczone  kożuchy i smarował twarz np. sadzą. Koń miał grzywę przystrojoną wstążkami. Dziad zatrzymywał orszak weselny , a drużba miał użyć takich argumentów, aby weselnicy mogli dotrzeć do celu – czyli miejsca zabawy po ślubie młodych. Czasem  „dziad” też uczestniczył w weselu.