Sołek (spichlerz) pochodzi z 1898 roku należała do Wojciecha Kochmańskiego przeniesiony do skansenu w 1995 roku. Budynek wąsko frontowy, jednownętrzowy zbudowany z drewna jodłowego. Węgła złożone na rybi ogon z niewielkimi ostatkami. Wysunięte od strony szczytu poddasze nad wejściem wspiera się na płatwiach.

Dach czterospadowy, poszywany słomą w schodki, wzmocniony w kalenicy dębowymi kozłami. Cały budynek w związku na swoje zastosowanie nie stoi bezpośrednio na ziemi, jest podniesiony, aby wilgoć nie przedostawała się przez podłogę. W ścianach zastosowano niewielkie otwory wentylacyjne, które nie pozwalały na włamania i kradzieże zboża.

Sołki często umieszczane były nad piwnicami nasz jest wolnostojący, przez co jest jeszcze bardziej unikalny. Wewnątrz sołka znajdują się skrzynie, kosze oraz dłubane beczko na zboże.